ارزیابی گونه های گیاهی مقاوم به فلزات سنگین در مناطق نفت خیز (مطالعه موردی: پازنان گچساران)

هدف از تحقیق حاضر شناسایی و ارزیابی گونه­های گیاهی مقاوم به فلزات سنگین در منطقه نفت­خیز پازنان گچساران بود. از مرکز آلودگی، سه محدوده 0 تا 500 متر، 500 تا 1000 متر و 1000 متر تا 1500 انتخاب گردید. در هر محدوده­، 30 پلات 2× 2 مستقر و ویژگی­های پوشش گیاهی برداشت شد و 15 نمونه خاک، از منطقه جمع­آوری شد. برای اندازه­گیری فلزات سنگین سرب و نیکل از دستگاه icp-oes استفاده شد. شاخص­های tf، bcf و bac جهت ارزیابی توانمندی گیاهان استفاده گردید. در منطقه 24 گونه گیاهی از 12 خانواده جمع آوری و شناسایی شد. نتایج حاصل از مقایسه میانگین نشان داد بین غلظت کل سرب و تبادلی خاک، غلظت نیکل کل و تبادلی خاک، در محدوده­های مورد بررسی اختلاف معنی­داری وجود داشت. گونه­های xanthium spinosum l. ، alhagi camelorum، sinapis arvensis l.، calotropis procera l.، stipagrostis plomusa ،avena fatua l.  و cynodon dactylon دارای خاصیت بیش­اندوزی از طریق گیاه­استخراجی برای سرب، همچنین گونه­های stipagrostis plomusa، calotropis procera l.، xanthium spinosum l.، centaurea iberica، sinapis arvensis l. ، stipa capensis و cynodon dactylon دارای خاصیت بیش­اندوزی از طریق گیاه­استخراجی برای نیکل می­باشند. براساس نتایج فوق، برخی از گونه­های فوق مانند stipagrostis plomusa، calotropis procera l. و sinapis arvensis l. را می­توان به عنوان انباشتگر فلزات سرب و نیکل استفاده نمود و در تحقیقات بعدی آنها را برای گیاه پالایی خاک های آلوده به سرب و نیکل  انتخاب نمود.